Lichaamsgerichte psychotherapie
Deze benadering is een persoons-, belevings- en een procesgerichte vorm van psychotherapie. Mijn manier van werken is geïnspireerd door mijn opleidingen: lichaamsgerichte experiëntiële psychotherapie (kortweg LEP) en dance and movementtherapy.
LEP is een combinatie van cliëntgerichte psychotherapie en Pesso-Boyden therapy.
Als je graag meer informatie wil over deze therapieën, lees dan verder.
Mijn manier van werken is een combinatie van deze invalshoeken.
Overkoepelend is mijn houding in de therapeutische relatie. Mijn houding is empathisch, oordeelvrij en oprecht.
Cliëntgerichte experiëntiële benadering:
Er bestaan vier hoofdstromingen in de psychotherapie: psychoanalyse, gedragstherapie, systeemtherapie en de ervaringsgerichte therapieën. Cliëntgericht werken hoort bij de laatste stroming.
De kern is de beleving van jouw ervaring. In deze benadering staan ook de helende krachten van de kwaliteit van de therapeutische relatie centraal. Er worden geen oplossingen aangereikt maar door op een oordeelvrije en empathische manier te luisteren komen we tot verborgen betekenissen van je problemen. Door zo te luisteren kan ik je laten stilstaan bij je ervaringen en bij de gelaagdheid en/of complexiteit van jouw probleem. Eigen antwoorden of oplossingen vinden worden op die manier gestimuleerd.
Wat vastzit, zal je dan niet alleen verstandelijk begrijpen maar ook op een emotioneel doorleefde manier een plek kunnen geven.
Pesso-Boyden psychotherapie:
Deze therapie hoort ook thuis in de ervaringsgerichte stroming en kreeg haar naam van het koppel dat deze vorm uitgewerkt heeft.
Oorspronkelijk gaat het om een individuele therapie in groep maar ook individueel heeft deze kijk een meerwaarde.
De basis is een positieve mensvisie. We krijgen vanaf onze geboorte mogelijkheden om te genieten van het leven met plezier, tevredenheid, zingeving en in verbinding met anderen. Maar het leven loopt niet ideaal en niet altijd hoe wij het willen. Gevoelens van plezier veranderen in verdriet, tevredenheid wordt frustratie, gevoelens van eenzaamheid en nutteloosheid steken de kop op. In de Pesso-methode bekijken we die gevoelens vanuit de onvervulde basisbehoeften. Die basisbehoeften vragen zowel een fysiek als een psychisch antwoord. De basisbehoeften zijn:
Behoefte aan een eigen plaats, bestaansrecht
Behoefte aan voeding (verzorgd en gekoesterd worden)
Behoefte aan bescherming en veiligheid
Behoefte aan steun
Behoefte aan begrenzing
Fundamenteel is dat een mens voor de invulling van die basisbehoeften afhankelijk is van zijn omgeving. De belangrijke ander. Je onverwerkte geschiedenis, daar waar jouw basisbehoeften niet afgestemd werden op jouw noden, speelt vaak nog een rol in interacties in het hier en nu. In een veilige plek creëren we binnen deze therapie de mogelijkheid om onvervulde basisbehoeften alsnog te vervullen door te luisteren naar je lichaam. Dat luisteren kunnen we oefenen met voorbereidende, lichaamsgerichte oefeningen. Met deze nieuwe blik kijken we dan terug op de situatie in het hier en nu.
Dans en bewegingstherapie:
Ook dit is een vorm die hoort bij de ervaringsgerichte therapie. Het is een vakgebied dat nog altijd erg moet vechten om erkenning te krijgen.
Dans gaat nochtans verder dan het woord. We komen hier uit bij hetgeen we niet gezegd krijgen en waarvoor woorden soms tekort schieten.
Dans en bewegingstherapie zet individuele beleving om in beweging. Het doel is om gevoelens te leren voelen, erkennen, herkennen, uiten en tot expressie brengen. De danselementen: energie, tijd, ruimte en het lichaam worden ingezet in jouw proces.
Bewegen gaat hier niet over de uiterlijke vorm, maar over hoe het voelt om een bepaalde beweging te maken. Het gaat dus over de inhoud van de beweging(en) en wat dat met jou doet.
Met observatietechnieken uit Laban brengen we jouw bewegingsrepertoire in kaart. Die bewegingspatronen leer je uitbreiden. Aangezien lichaam en geest invloed hebben op elkaar, heeft dat effect op je handelen, voelen en op je kijk op de wereld.
Het element spelen, vind ik bij dans en beweging erg belangrijk. We gaan creativiteit en het creatieve proces onderzoeken en ervaren. Het maakt onze kijk helder en de blik fris om tot oplossingen te komen.
Je stopt niet met spelen omdat je oud wordt, maar je wordt oud omdat je stopt met spelen. Het is een mooie spreuk van de Ierse schrijver G.B.Shaw. Spelen geeft zuurstof. Zuurstof brengt ademruimte.
Relaxatie en ontspanningstechnieken:
Door mijn ervaring in psychiatrische ziekenhuizen, schoolde ik mij bij in verschillende relaxatietechnieken zoals meditatie, mindfulness, Jacobsen, sofrologie, träger en visualisaties. Omgaan met stress en piekeren kunnen aangeleerd worden. Als je dat wil, kunnen we ook eindigen met een nek- en schoudermassage.